Το βασίλειο της ψυχής

Σε ένα βασίλειο κοντινό
η ευτυχία χορεύει μεθυσμένη
η θλίψη και η οργή
πλέκουν στα μουλωχτά
το κουβάρι της ζωής
σε μια ανέμη βιαστική...

Η ευτυχία μεθυσμένη
σε μια καλύβα φτάνει μουδιασμένη
το τσουκάλι της οργής χαζεύει μουτρωμένη
μια από δω μια από κει
ο φθόνος καιροφυλακτεί...

Ο φθόνος και ο εγωισμός
αέναοι κοντινοί φίλοι μοναδικοί
μες στα σοκάκια τριγυρνάνε
τις νύχτες και κοιτάνε
σου χα πει, μου χες πει
αλλά είμαι ακόμα εκεί...

Το βασίλειο της ψυχής χαζεύω αισθαντικά
και η ζωή με χαζεύει μονοτονικά...
Προσπαθώ να ζήσω,να ονειρευτώ
μα δεν βρίσκω την ελπίδα πουθενά