Το περιτύλιγμα

Το ξέρω καλά το είδος σου
το βλέπω και γελώ.
Στις εφήμερες σχέσεις,
στις επιφανειακές,
που για σένα μοιάζουν,
κατάτι ουσιαστικές...
μονάχα εκεί πιστεύεις.
Θαρρείς πως ο κόσμος σου ανήκει
αλλ'απλά είσαι τραγικό κομμάτι του.
Ξέρω πως δεν θα αλλάξεις,
ξέρω πως δεν θα πιστέψεις,
δεν θα δεις ποτέ καθαρά,
μα πάντα θα περνάς καλά,
περίεργα καλά.
Μα δεν θα νοιώσεις ποτέ αληθινά,
θα σαι απλά ένα περιτύλιγμα.

Αφιερωμένο σε ένα φίλο που χώρισε πρόσφατα