Η οικονομική επιστήμη χρησιμοποιεί ένα πλήθος υποδειγμάτων για να κατανοήσει αλλά και να περιγράψει τη συμπεριφορά των οικονομικά δρώντων ατόμων.Οι οικονομολόγοι κάνουν υποθέσεις για την απλούστευση των υποδειγμάτων και εισάγουν στο υπόδειγμα τις ενδογενείς και και τις εξωγενείς μεταβλητές,δηλαδή τους σταθερούς παράγοντες με βάση τις οποίες τα άτομα κάνουν τις επιλογές τους.Έτσι τα υποδείγματα δείχνουν την αντίδραση των ενδογενών μεταβλητών όταν μεταβάλλονται οι εξωγενείς.Μήπως όμως αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην οικονομία?Μήπως τα άτομα δρουν και στις διαπροσωπικές του σχέσεις όπως συμπεριφέρονται και τα οικονομικά υποδείγματα?
Ένα απλό υπόδειγμα είναι αυτό της χρησιμότητας.Ο καταναλωτής αποφασίζει τι θα αγοράσει και σε τι ποσότητα ανάλογα με το εισόδημα του και τη χρησιμότητα που θα του αποφέρει η συγκεκριμένη ποσότητα αγαθού.Και στις διαπροσωπικές σχέσεις κάτι αντίστοιχο δεν συμβαίνει?Το άτομο αποφασίζει να κάνει παρέα με άτομα που του αποφέρουν κάποια χρησιμότητα,είτε αυτή είναι τα πράγματα που μπορεί να κάνει με τον άλλον είτε το συναισθηματικό όφελος που έχει.Έτσι το άτομο τείνει να συμπαθεί περισσότερο τα άτομα που του αποφέρουν την μεγαλύτερη χρησιμότητα.
Βέβαια γίνεται σαφές ότι οι διαπροσωπικές σχέσεις δεν είναι σχέσης συμφέροντος,απλά είναι προφανές ότι από κάθε σχέση υπάρχουν τα κέρδη και οι ζημίες,ηθικά και συναισθηματικά σε κάθε περίπτωση.Άρα μήπως οι επιλογές των ατόμων σε όλα τα πεδία δράσης τους είναι απλά καλοφτιαγμένες ενδογενείς μεταβλητές ενός υποδείγματος?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου