Ταμπέλες................

Στο ατέρμονο ταξίδι του το ανθρώπινο είδος έχει επιδείξει ένα βασικό του χαρακτηριστικό,βρίσκει διασκεδαστικό να κρεμάει ταμπέλες. Ένα ατελείωτο παιχνίδι,όπου ο δημιουργός του αγνοείται.Αλήθεια γιατί μας αρέσει να βλέπουμε ανθρώπους στο δρόμο και να τους ταμπελώνουμε? Ίσως επειδή μας αρέσει να γινόμαστε οι σκληρότεροι κριτές των ανασφαλειών μας."Καλός,γκρινιάρης,αγάμητη,διαστροφικός..."
Είναι αστείο,είναι σα να περπατάμε στο δρόμο με ένα χαρτάκι στο μέτωπο που δεν μπορούμε να ξεκαρφιτσώσουμε,αλλά και εάν το καταφέρουμε ίσως απλά το πετάμε επειδή μέσα στη φρίκη του μυαλού μας δεν θέλουμε να μάθουμε την αληθινή γνώμη που έχουν οι άλλοι για εμάς.Πρέπει όμως να γίνει αντιληπτό ότι καμιά "ανώτερη δύναμη" δεν δημιούργησε αυτή την επιτροπή στην οποία όλοι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο γινόμαστε μέλη σε διάφορες στιγμές της ζωής μας.Είναι ένα κοινωνικό παιχνίδισμα που μας κάνει αρκετές φορές να αισθανόμαστε ανώτεροι από τους άλλους.Το θέμα όμως είναι κατά πόσο στην ουσία εμείς ως άτομα ενδιαφερόμαστε για αυτό που προβάλλεται προς τα έξω και δημιουργεί τη λέξη της ετικέτας.Εάν εμείς τα έχουμε βρει με τον εαυτό μας και αισθανόμαστε καλά με αυτό που είμαστε μήπως πρέπει να αποχωρήσουμε από αυτή την επιτροπή?
Ένα άλλο πρόβλημα που παρατηρείται είναι ότι αρκετοί απλά θεωρούν ανιαρή και επίπονη τη διαδικασία να μάθουν τον εαυτό τους και να αποχωρήσουν από την επιτροπή.Αισθάνονται βολεμένοι να θεωρούν τον εαυτό τους μέλος του παιχνιδιού και ξέρουν ότι με αυτόν τον τρόπο ούτε πρόκειται να χάσουν αλλά ούτε και να κερδίσουν.Ακόμη αισθάνονται την κοινωνική αποδοχή καθώς δεν αποκόβονται από τη μάζα απλά συνεχίζουν να κάνουν αυτό που γίνεται στα βάθη των χρόνων.Μπορεί να είναι,άλλωστε,και θέμα βιολογικής κληρονομικότητας.
Σε όλα αυτά βέβαια μεγάλο ρόλο παίζει και η ευμεταβλητότητα και η κατανόηση της κοινωνικής κουλτούρας που υπάρχει,καθώς στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες τα άτομα έχουν μάθει να κρίνουν από το "είναι" και όχι από το "φαίνεσθαι" και σίγουρα έχουν συνηθίσει να σέβονται τη διαφορετικότητα του καθενός στον οποιοδήποτε τομέα,είτε αυτός αφορά τη σεξουαλικότητα είτε την "εξτρίμ" επιλογή εμφάνισης.Φυσικά ο καθένας έχει την επιλογή να σκεφτεί ανοιχτόμυαλα,αρκεί να έχει τη δυνατότητα.Βέβαια πρόσφατα άκουσα και την άποψη ότι κάποιοι μαθαίνουν να σκέφτονται ανοιχτόμυαλα επειδή απλά αναγκάστηκαν λόγω εξωτερικών συνθηκών.Τι να πώ?Αυτό στην κρίση του καθενός...
"Εμένα προσωπικά μου αρέσουν οι άνθρωποι,όχι οι απρόσωπες αρχές.Και οι άνθρωποι που δεν έχουν αρχές μαρέσουν πιό πολύ από το καθετί σε αυτόν τον κόσμο"
Όσκαρ Ουάιλντ